Brainspotting

Een gebeurtenis in iemands leven kan lichamelijk of emotioneel pijn veroorzaken, bewust of onbewust. Zo kan een ervaring zich ontwikkelen tot een blokkade, een trauma wat wordt vastgehouden in lichaam en geest.
Brainspotting is een effectieve manier om bewuste en onbewuste psychische blokkades op te heffen en pijnlijke ervaringen uit ons verleden te verwerken. De aanpak is ontwikkeld door David Grand toen hij met EMDR werkte. In Nederland is het relatief nieuw, het werd in 2012 geïntroduceerd bij een kleine groep therapeuten. Op dit moment wordt er wereldwijd door duizenden therapeuten mee gewerkt.

Hoe werkt het?
Laat mensen aan een nare ervaring denken en tegelijkertijd naar een pointer kijken. Beweeg de pointer door het gezichtsveld, en je ziet hen onwillekeurige signalen afgeven. Dit kunnen bijvoorbeeld knipperende ogen zijn, ogen die kort snel heen en weer bewegen, ineens slikken en/of allerlei andere onwillekeurig reflexmatige bewegingen. Blijf je op zo’n ‘Brainspot’ met je pointer dan zullen mensen vaak zelf zeggen dat het punt elders ligt. Hersenscans laten zien dat de hersenstam en het limbisch systeem (middenbrein) worden geactiveerd als zo’n Brainspot wordt aangewezen met een pointer. Terwijl cliënten blijven kijken naar de pointer, gaat het lichaam aan het werk om balans te herstellen. Brainspotting werkt diep op het lichaam in, zonder dat men over het trauma of het probleem hoeft te praten.

Het is een laagdrempelige methode voor verwerking van angstaandoeningen, stressgerelateerde klachten, hechtingsproblemen, verslavingen, en allerlei andere blokkades die ons functioneren  negatief beïnvloeden. Brainspotting laat zich goed combineren met bestaande therapievormen dan wel andere wijzen van begeleiden van mensen, maar kan ook op zichzelf gebruikt worden.